***بسم الله الرحمن الرحیم***
باز موعدش رسیده.
در برابر بزرگی نیایش عرفه دست و دلم می لرزد.
خدا را شاکرم که باز فرصتی داده تا با حسین علیه السلام در عرفه هم نوا شویم.
فرصتی کم نظیر برای تمرکز و شناخت از خود، قیاس گویا با خالق و ارتباط با او؛ انت الذی ... انا الذی ...

چیست که بین من و تو حجاب افکنده است؟!
پروردگارا، مرا به که وا می گذاری، به خویشاوندی که پیوند محبت را می گسلد، یا بیگانه ای که با من خشم می راند، یا به آنان که مرا خوار می شمارند و حال آن که تو خدای منی و رشته سرتوشت من در چنگ کسی که وی را بر من مسلط گردانیده ای، به درگاه تو شکایت می آورم.
بارالها بر من خشم مگیر که اگر تو بر من خشم نیاوری، مرا ز غیر تو باکی نیست و مگر نه این است که لطف و عافیت تو مرا کافی است!
خداوندا، تو را به نور جمالت که بر زمین و آسمان ها تابیده است و پرده های تاریکی را بر انداخته و کار گذشتگان و آیندگان را صلاح بخشیده است، سوگند می دهم و از تو می طلبم که در آن حال که بر من خشم گرفته ای، مرا نمیرانی و قهر خود را بر من نازل نگردانی که تو می توانی قهر و عتاب را رها کنی و به لطف بازآیی و از من خشنود شوی!
ای آن که سپاس گزاری ام به درگاه وی اندک است، اما او محرومم نمی سازد و گناهانم بسیارند لکن مرا به رسوایی نمی کشاند، پیوسته مرا در حال انجام گناهان می نگرد، اما هیچ گاه به خواری نمی راندم!
ای آن که در کودکی مرا محافظت فرمودی و در هنگام پیری بی روزی ام نگذاشتی. ای آنکه الطاف و نعمت هایت در نزد من بیرون از شمارند و توان شکرگزاری آن ها را ندارم.
ای کسی که با من به نیکویی و احسان رفتار می کنی و من به زشتی و عصیان تو را پاسخ می گویم. ای کسی که مرا به یُمن ایمان نجات بخشیدیریال پیش از آن که به طریقه ی شکر نعمت هایت آشنا باشم . . .
اما من ای خدایم، به خطاهایم معترفم، پس بر من ببخشای!
منم که گناه کردم، منم که خطا نمودم، منم که نادانی کردم، منم که به سوی گناه شتافتم، منم که اشتباه کردم، منم که به غیر تو اعتماد کردم، منم که در عین دانایی گناه کردم، منم که وعده ها دادم، منم که وفا ننمودم، منم که پیمان کشستم، منم که به جرم خود اقرار کردم.
بارالها، من بدان نعمات که مرا داده ای اذعان دارم، به گناهانم اعتراف کرده و از آن ها باز می گردم؛ تو نیز مرا بیامرز . . .
خدایا، چون مرا فرمان دادی سرکشی نمودم و چون نهی کردی، آنچه را نمی خواستی به جای آوردم. اینک این منم که نه دلیلی بر بی گناهی خود دارم که عذربخواهم و نه نیروی آن دارم که از کسی یاری بخواهم . . .
اکنون منم که با فقر و نیازمندیم به تو توسل می جویم و چگونه به حضرتت توسل جویم با فقری که محال است دامان غنای تو را بیالاید.
چه سان از این حال که دارم به تو شکایت آورم، در حالی که هیچ چیز بر تو پوشیده نیست. چگونه حرف های دلم را برای تو بیان کنم و حال آن که از همه آن ها آگاهی! چگونه ممکن است امید های مرا که رو به سوی تو دارند، به نومیدی بدل سازی و حال مرا نیکو نگردانی، با آن که قوام آن به دست توست . . .
خدایا! چقدر تو به من نزدیکی و من از تو دورم! و چقدر نسبت به من مهربانی. پس چیست که بین من و تو حجاب افکنده است؟!
تو بندگانت را به یاد می آوری پیش از آن که دیگران از آن ها یادی کنند و آغازگر هر بخشش و احسانی قبل از آن که عبادت کنندگان رو به سوی تو آورند و بخشنده و عطا کننده ای، پیش از آن که خواهندگان از تو بخواهند و چه شگفت است این که بسیار می بخشی، آن گاه از آنچه بخشیده ای از ما وام طلب می کنی!
خداوندا! من را به کمند مهربانی خویش به سوی خود آر تا وصال تو را دریابم و با جاذبه الطاف خویش مرا در کش تا به سوی تو روی آورم!

امام سجاد‌ علیه السلام به سائلی که در روز عرفه گدایی می‌کرد، فرمود: وای بر تو! آیا در چنین روزی، دست نیاز به‌ سوی غیر‌ خدا دراز می‌کنی؛ در چنین روزی برای کودکان در رحمْ امید سعادت می‌رود: "ویحک! أغیر‌الله تسأل فى هذا الیوم. إنه لیُرجی لما فى بطون الحبالی فى هذا الیوم أن یکون سعیداً!" کسی که در این جا از خدا غیر‌ خدا را طلب کند زیان کرده است. امام سجاد ‌علیه‌السلام کسانی را که در چنین زمان و مکانی دست نیاز به سوی دیگران دراز می‌کنند، بدترینِ انسان ها معرفی فرمود: "هؤلاء شرار من خلق ‌الله. الناس مقبلون علی‌الله و هم مقبلون علی‌ الناس.
**************************************
امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان بر ملائکه افتخار می کند و می فرماید:
اینان بندگان من هستند که از راه های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت ها را بر خود حرام کرده و بر شن های بیابان های عرفات و منا خوابیده و چنین با چهره های غبار آلود در پیشگاه من اظهار عجز و ذلّت می کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه ملائکه حق به اذن خداوند بر دل ها و اسرار نهان آگاه می شوند.
*****************************************
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة مولانا امیرالمومنین علی علیه السلام و اولاده المعصومین علیهم السلام