................................

باز ساقي زلف خود را تاب ده <\/h4>

باز ساقي زلف خود را تاب ده

از لبت ما را شراب ناب ده

كام دل را از سبوي خود بده

كام ديگر بوسه اي در خواب ده

گر حرامم كرده اي از باده ات

قطره اي لب تشنه را خود آب ده

گر رفاقت مي كني دائم نما

از رفاقت جرعه اي من باب ده

بهر ديدارت مرا شيدا نما

بر من عاشق تو اسطرلاب ده

جشن ها بهرم بپا مي كرده اي

جشن ديگر بر سر تالاب ده

<