بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیکم یا اهل بیت النبوة

« کونوا دعاة النّاس بغیر السنتکم »
{مردم را با غیر زبانتان-با رفتار و عملتان- به دین و اسلام دعوت کنید.}


( ازامام صادق علیه السلام روایت است که فرمودند:)
« همانا خداوند عزّوجلّ اسلام را به عنوان دین برای شما پسندید پس این دین را با سخاوت و خوش خُلقی همراهی و یاری نیکو کنید.»

( امام صادق علیه السلام فرمود: امیر المومنین علیه السلام می فرمود:)
«با تفکر نمودن،قلب خود را آگاه کن و شبانگاه پهلوی خود را از بستر خواب دور گردان و تقوای خداوند که پروردگار توست را پیشه ساز.»

(حسن صیقل گوید:از امام صادق علیه السلام درباره ی آنچه که مردم روایت می کنند که:«ساعتی تفکّر از قیام یک شب بهتر است»؛ پرسیدم که چگونه باید تفکّر کند؟)
فرمودند:«به ویرانه یا خانه گذر کند و بگوید:
کجایند ساکنان تو؟ کجایند سازندگان تو؟ تو را چه شده چرا سخن نمی گویی؟»
مناظره امام صادق علیه السلام با عبدالله دیصانی
عبدالله دیصانی که به خدا اعتقاد نداشت به خانه ی امام صادق علیه السلام رفت، اجازه خواست و داخل شد و نشست و عرض کرد:
ای جعفر بن محمد! مرا به معبودم دلالت کن.
امام فرمودند: نامت چیست؟
دیصانی هیچ نگفت و برخاست و بیرون آمد! دوستانش چون از جریان آگاه شدند گفتند:
چرا نام خود را نگفتی؟
گفت: اگر می گفتم نامم«عبدالله» است بی تردید می گفت این کیست که تو عبد و بنده ی اویی؟
گفتند: بازگرد و از او بخواه تو را به خدا دلالت کند و از نامت سئوال نکند.
دیصانی بازگشت و به امام عرض کرد:
مرا به معبودم دلالت کن و از نامم نیز نپرس!
امام فرمود: بنشین!
فرزند کوچک امام تخم مرغی در دست داشت و با آن بازی می کرد، امام تخم مرغ را از او گرفت، و فرمود:ای دیصانی!
این حصاری سر بسته است که پوستی محکم دارد، و در زیر پوست محکم باز پوسته ای نازک است، و درون پوسته نازک، طلائی محلول و نقره ای مذاب است که هیچیک با دیگری مخلوط نمی شود، و بر همین حالت باقی است نه چیزی که سلامت بخش است از درونش بیرون می آید که خبر از سلامتش بدهد و نه چیزی که فاسد کننده ی آن باشد به درونش راه دارد که ما را از فساد درونش آگاه سازد، هیچ معلوم نیست برای آفرینش جنس نر یا ماده است، و در این حالت شکافته می شود و رنگ های طاووسی از آن بیرون می آید، آیا برای آن( با این همه شگفتی) هیچ مدبر و خالقی قائل نیستی؟
دیصانی به فکر فرو رفت و مدتی ساکت ماند، و سر انجام سر بر داشت و گفت:
گواهی می دهم که خدائی جز الله نیست که یکتاست و شریکی ندارد، و گواهی می دهم که محمد بنده و فرستاده ی اوست، و گواهی می دهم که شما امام و حجت بر خلایق هستید، و من از گذشته ی خویش پشیمان و تائبم.

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة مولانا امیر المومنین علی علیه السلام و اولاده المعصومین علیهم السلام

السلام علیکم یا اهل بیت النبوة
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم اجمعین

آخرین سفارش....
رسول خدا صلوات الله و سلامه علیه، علی علیه السلام،فاطمه سلام الله علیها، و حسنین علیهم السلام را به گرد خود خواند و به کسانی که در خانه بودند فرمود:
«از نزد من بیرون بروید.»
و همسر خود«ام سلمه» را فرمود که بر درگاه بایستد تا کسی وارد خانه نشود.
آن گاه رسول خدا صلوات الله و سلامه علیه به علی علیه السلام فرمود:
«یا علی نزدیک من بیا.»
علی علیه السلام پیشتر رفت، پیامبر اکرم صلوات الله و سلامه علیه، دست زهرا سلام الله علیها را گرفت و بر سینه گذاشت بعد با دست دیگر خود دست علی علیه السلام را گرفت و چون خواست با آن ها سخنی بگوید، اشک از چشمانش فرو غلتید و نتوانست کلامی بگوید.
فاطمه سلام الله علیها، حسینین علیهم السلام وقتی حالت گریه پیامبر صلی الله علیه و آله را مشاهده کردند به سختی به گریه در آمدند و حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود:
ای پیامبر خدا صلوات الله و سلامه علیه رشته قلبم از هم گسست و جگرم آتش گرفت وقتی که گریه شما را دیدم.
ای آقای پیامبران!
از اولین تا آخرین آن ها، ای امین پروردگار و رسول او، ای محبوب خدا!
فرزندانت پس از تو،که را دارند و با آن خواری که بعد از تو مرا فرا گیرد چه کنم؟
چه کسی علی علیه السلام را که یاور دین است، کمک خواهد کرد؟
چه کسی وحی خدا و فرمان هایش را دریافت خواهد کرد. سپس به سختی گریست و پیامبر صلوات الله و سلامه علیه را در آغوش گرفت و چهره او را بوسید و علی علیه السلام، حسن علیه السلام و حسین علیه السلام نیز چنین کردند.
رسول خدا صلوات الله و سلامه علیه سر بلند کرد و دست فاطمه سلام الله علیها را در دست علی علیه السلام نهاد و فرمودند:
« ای اباالحسن! این امانت خدا و امانت محمد صلوات الله و سلامه علیه رسول خدا در دست توست و در مورد فاطمه سلام الله علیها خدا را و مرا به یاد داشته باش!
و به راستی که تو چنین رفتار می کنی.
یا علی علیه السلام! سوگند به خدا که فاطمه سلام الله علیها سیده زنان بهشت است از اولین تا آخرین آن ها.
به خدا قسم! فاطمه سلام الله علیها همان مریم کبری است.
آگاه باش که من به این حالت نیافتاده بودم مگر این که برای شما و فاطمه سلام الله علیها دعا کردم و خدا آنچه خواسته بودم به من عطا فرمود.
ای علی علیه السلام هر چه فاطمه سلام الله علیها به تو فرمود به جای آور که هر آینه من به فاطمه سلام الله علیها اموری را بیان داشته ام که جبرئیل من را به آن ها امر کرد.
بدان ای علی علیه السلام که من از آن کس راضیم که دخترم فاطمه سلام الله علیها از او راضی باشد و پروردگار و فرشتگان هم با رضایت او راضی خواهند شد.
وای برآن کس که بر فاطمه سلام الله علیها ستم کند،وای بر آن کس که هتک حرمت او کند.
وای برآن کس که در خانه اش را آتش زند،وای برآن که دوست  او را بیازارد و وای برآن که با او کینه ورزد و ستیزه کند.
خداوندا من از ایشان بیزارم و آنان نیز از من بری هستند.»
در این وقت رسول خدا صلوات الله و سلامه علیه، فاطمه سلام الله علیها، علی علیه السلام و حسنین علیهم السلام زا به نام خواند و آنان را در بر گرفت و عرضه داشت:
«بار خدایا! من با اینان و هرکس که پیروی ایشان کند سر صلح دارم و بر عهده من است که آنان را داخل بهشت سازم.
و هر کس با اینها بستیزد و بر ایشان ستم کند یا بر این ها پیشی گیرد یا از ایشان و شیعیانشان باز پس ماند، من دشمن او هستم و با او می جنگم و بر من است که آنان را به دوزخ در آورم.»
سوگند به خدا ای فاطمه سلام الله علیها!
راضی نخواهم شد تا این که تو راضی شوی! نه به خدا سوگند راضی نمی شوم مگر آن که تو راضی شوی!
مدینه بعد پیغمبر در این گلشن چه دیدی تو                                           
                                            صدای قلب زهرا را ز پشت در شنیدی تو

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة مولانا امیر المومنین علی علیه السلام و اولاده المعصومین علیهم السلام