کاش...

دوباره همه از تو می گویند و می شنوند؛

شیرینی نام تو و شهد یادت به کام ها می نشیند ؛

دوباره طاقها برای نصرت تو قد علم می کنند ؛

کاغذ های رنگی به شادباش تو در باد می رقصند ؛

دوباره همه دیوارهای شهر با سر انگشتان احساس چراغان می شود .

امّا ... کاش گفتن و شنودن از تو سهم همه ثانیه ها باشد و یاد آوریت همه دقایق را پر کند و خدمت به تو انگیزه همه حرکتها شود !

کاش سینه هامان صندوق صدقه ای شود و قلبمان سکّه ای نذر سلامتت!

کاش دردمان همیشه با توسل به تو آرام گیرد و دستمان جز به دعا برای تو به آسمان نرود .

کاش انتظار تو زنگی باشد که از نافرمانیت با زمان دارد !

کاش حال و هوای همیشه دلمان به رنگ نیمه شعبان باشد ...