بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاده الحسین و علی اصحاب الحسین

به روایت سید ابن طاووس
خبر شهادت مسلم بن عقیل به آن حضرت رسید شیون و شورشی در میان دختران در گرفت؛عرض کردند:
یابن رسول الله چگونه اعتماد می کنی بر اهل کوفه و حال آنکه ایشان کشتند پسر عمّ تو مسلم بن عقیل و با پدرت آن کردند که مرگ خود را از خدا می طلبید و با برادرت بی وفائی کردند؟!
حضرت اشک از دیده های مبارک ریخت و فرمود:
خدا رحمت کند مسلم بن عقیل را که به روح و رحمت الهی واصل شد؛آنچه بر او بود به جا آورد و باقیست آنچه بر ما است.
و به روایت شیخ مفید
آن حضرت انتظار کشیدند در منزل ثعلبیه تا وقت سحر شد پس به فرزندان و غلامان خود فرمودند:تا آب بسیار برداشتند و کوچ کردند و به منزل زباله تشریف بردند؛ در آنجا خبر  قتل عبدالله بن یقطر که برادر رضاعی آن جناب بود و حضرت او را به عنوان رسالت به نزد اهل کوفه فرستاده بود به آن جناب رسید پس آن جناب گریه کرد و خبر شهادت مسلم و هانی و عبدالله را به اصحاب خود داد و فرمودند:
شیعیان ما دست از یاری ما برداشتند پس هر یک از شما رفتن را دوست می دارد پس برود که بر گردن او بیعتی نیست پس مردم از آن حضرت متفرق شدند حتی آنکه باقی ماند با آن حضرت کسانی که از مدینه به همراه او بودند و قلیلی که در راه به آن حضرت منضم شده بودند.
و این کار را آن سرور کرد به جهت اینکه آن جماعت که به همراه آن جناب می آمدند به این خیال که حضرت در کوفه می آید و امر از برای او مستقر می شود و در دولت و نعمت واقع می شوند؛پس حضرت خواست به آن ها اعلام کند که در این سفر دنیا نیست و جز آخرت در کار نیست.
هم عشق طلب کنی و هم سر خواهی؛آری خواهی ولی میسّر نمی شود.


هان ای مرم،سخنانم را بشنوید و در نبرد با من شتاب نورزیدتا درباره حقی که بر شما دارم سخن بگویم و توضیح دهم که چرا به سوی شما رهسپار شده ام.اگر پس از شنیدن سخنانم،آن ها را پذیرفتید و باور کردید و انصاف دادید،پی خواهید برد برای جنگ با من بهانه ای ندارید.اگر هم آن سخنان را نپذیرفتید،و انصاف ندادید،
سرگذشت نوح را بر آنها بخوان! در آن هنگام که به قوم خود گفت: «اى قوم من! اگر تذکرات من نسبت به آیات الهى، بر شما سنگین (و غیر قابل تحمل) است، (هر کار از دستتان ساخته است بکنید.) من بر خدا توکل کرده‏ام! فکر خود، و قدرت معبودهایتان را جمع کنید؛ سپس هیچ چیز بر شما پوشیده نماند؛ (تمام جوانب کارتان را بنگرید؛) سپس به حیات من پایان دهید، و (لحظه‏اى) مهلتم ندهید! (اما توانایى ندارید!) (71)یونس.
ولى و سرپرست من، خدایى است که این کتاب را نازل کرده؛ و او همه صالحان را سرپرستى مى‏کند. (196)اعراف.
الا لعنة الله علی القوم الظالمین

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیکم یا اهل بیت النبوة

شهادت پنجمین نور هدی،خورشید فقاهت و دانایی،سپهر هدایت امام محمد باقر علیه السلام را به پیشگاه مقدّس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تسلیت عرض می کنیم.

شیعه در آئینه کلام باقر العلوم علیه السلام
«اوصاف شیعه»برنامه زندگی برای شیعیان است؛از این رو احادیث اوصاف شیعه راهبردی و کاربردی است و مسؤولیت های شیعه بودن را آشکار می سازد.
حضرت در حدیثی درباره ی حقیقت تشیع،آنچه را که یک شیعه باید انجام بدهد و وظایف عملی شیعه به نقل از جابر جعفی این طور بیان می فرمایند:
به خدا سوگند،شیعه ما نیست جز کسی که از خدا بترسد و تقوای الهی پیشه کند،و گوش به قرمان های الهی بدهد و از خداوند اطاعت نماید،و شیعیان جز به تواضع و خشوع و افتادگی،ادای امانت و امانت داری،ذکر فراوان و زیادی یاد خداوند،روزه و نماز،نیکی  به پدر و مادر،تعهد و رسیدگی به همسایگان و فقیر و مسکین و بدهکار و یتیمان،صداقت و راستگویی،تلاوت قرآن و خواندن کتاب خدا و بازداشتن زبان از مردم جز امور خیر،شناخته نمی شوند.آنان امینان خویشاوندان و ملّت خود هستند.

مطابق این حدیث،مذهب تشیع در عصر امام باقر علیه السلام مکتب و راه و رسم الهی برتر شناخته می شده است و روی آوردن به سوی آن و اتّخاذ تشیع در گفتار و رفتار یک ارزش بی نظیر و یک اصل بزرگ و مهم و ضرورت عمومی بوده است.
به همین دلیل،امام در این حدیث به تبیین حد و مرزهای تشیّع پرداخته اند و اظهار محبّت نسبت به اهل بیت علیهم السلام را برای شیعه بودن کافی ندانسته و علاوه بر آن پایبندی به دوازده صفت ارزشمند و زیبا را لازم شمرده و آن ها را مسؤولیت های عملی شیعه بودن قرار داده اند.
شیعه بودن،علاوه بر گفتار نیازمند رفتار الهی است.شعار و سخن گفتن از دوستی اهل بیت علیهم السلام کفایت نمی کند،بلکه باید به رهنمودهای اهل بیت علیهم السلام عمل کرد و اتخّاذ تشیّع به عنوان مذهب،علاوه بر اظهار دوستی اهل بیت علیهم السلام به شدّت به رفتار علوی و عمل گرایی و آراستگی به صفات زیبای پیامبر صلوات الله و سلامه علیه و امامان معصوم علیهم السلام وابسته است.
بی عمل،شیعه بودن نا تمام است و تحقّق نمی یابد.

امام باقر علیه السلام نقل از پیغمبر اکرم صلوات الله و سلامه علیه می فرمایند؛که خداوند فرمودند:
سوگند به عزّت و جلال و کبریا و نور و برتری و بلندی مکانم هر بنده ای که خواسته ی دل خود را مقدّم دارد بر آنچه من می خواهم کارش را آشفته می کنم و دنیایش را درهم میپاشم،مشغول می کنم قلب او را به دنیا و بیش از آنچه مقدّر کرده ام به او نخواهم داد.به عزّت و جلال و کبریا و نور و برتری و بلندی مکانم هر بنده ای که خواسته ی مرا بر خواهش نفس خود مقدّم داشت ملائکه را به نگهداریش میگمارم،آسمان و زمین را کفیل روزیش می نمایم،پشتیبانم او را در هر تجارت سرمایه داری که با او بکند،دنیا با بی میلیش به او روی می آورد.

اگر خواستى بدانى که در وجودت خیر و خوشبختى هست یا نه ، به درون خود دقّت کن اگر اهل عبادت و طاعت را دوست دارى و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندى ، پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد؛ و خداوند تو را دوست مى دارد.ولى چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشى و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدى ، پس خیر و خوبى در تو نباشد؛ و خداوند تو را دشمن دارد.و هر انسانى با هر کسى که به او عشق و علاقه دارد، با همان محشور مى گردد.

هرکس دنبال هتک حرمت - ناموس و آبروى - دیگران نباشد، خداوند متعال او را در قیامت مورد عفو و بخشش قرار مى دهد؛ و هرکس غضب و خشم خود را از دیگران باز دارد، خداوند نیز خشم و غضب خود را در قیامت از او بر طرف مى سازد.

نماز ستون دین است و مثالش همانند تیرک و ستون خیمه مى باشد که چنانچه محکم و استوار باشد میخ ‌ها و طناب هاى اطراف آن پا بر جا خواهد بود ولى اگر ستون سُست یا کج باشد میخ ‌ها و طنابهاى اطراف آن نمى تواند پا برجا باشد.

دین مبین اسلام بر پنج پایه و اساس استوار است : نماز، زکات ، خمس ، حجّ، روزه ، ولایت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام .سپس افزود: آن مقدارى که نسبت به ولایت سفارش شده است نسبت به هیچ کدام تاءکید نگردیده است و ولایت اساس و محور تمام اعمال مى باشد.

کسى که در زمان غیبت امام زمان (عجّل اللّه فرجه الشّریف ) بر ایمان و ولایت ما اهل بیت عصمت و طهارت پا برجا و ثابت بماند، خداوند متعال پاداش و ثواب هزار شهید از شهداى جنگ بدر و حنین به او عطا مى فرماید.

پاداش اعمال - بد یا خوب - در روز جمعه دو برابر دیگر روزها است ، پس سعى نمائید در این روز نماز و صدقه و دعا بسیار انجام دهید.

ما - اهل بیت عصمت و طهارت - کودکان خود را از دوران پنج سالگى به انجام نماز دستور مى دهیم ، ولى شما - دوستان و پیروان ما - فرزندان خود را از سنین هفت سالگى وادار به نماز نمائید.

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة مولانا امیر المومنین علی علیه السلام و اولاده المعصومین علیهم السلام